Nawierzchnie w ogrodzie można ułożyć zwyczajnie bądź wykorzystać kostki o różnej fakturze, wielkości i kolorze, aby stworzyć ciekawą i niepowtarzalną nawierzchnię.
Taka nawierzchnia oczywiście będzie trudniejsza do wykonania, jednak zachowując kilka prostych zasad nie taka trudna do wykonania.
Zależnie od obranej estetyki powstające wzory mogą być wyraźniejsze i bardziej skontrastowane, lub delikatne, wykorzystujące różnice półtonów. Oferta kolorystyczna betonowej kostki brukowej daje w tym zakresie możliwości niemal nieograniczone. Dodatkowo jeśli wprowadzimy w planowaną nawierzchnię inny materiał (chociażby zieleń przerastającą ażury w kostce) – otwiera się przed nami niemal nieskończony wachlarz opcji. W zasadzie możnaby więc na tym poprzestać – ale przecież nie trzeba.
Ciekawe wzory z kostki brukowej: zastosowanie różnych faktur
Co, gdyby zamiast kolorów i kształtów różnicować faktury kostki? Ostatecznie kostki drobnowymiarowe często dostępne z nawierzchnią gładką, płukaną bądź postarzaną. Jeszcze ciekawiej ma się sytuacja z płytami dekoracyjnymi, które mogą mieć powierzchnię gładką, śrutowaną o strukturze piaskowca lub łupka. Taki zestaw pozwala stworzyć naprawdę ciekawą kompozycję praktycznie bez operowania kolorem. „Praktycznie”, bo pewnym utrudnieniem są różnice w kolorach kostek w poszczególnych paletach.
Taki sposób ułożenia kostki brukowej ma również swoje zalety. Jest nią bezwątpliwie antypoślizgowość. Zjazd do garażu wykonany z kostek o zróżnicowanym wykończeniu poprawi przyczepność kół nawet zimą.
Kolejną zaletą jest możliwość wyznaczenia stref wyczuwalnych pod stopami czy kołami samochodu, a więc chociażby wyraźne i czytelne zaznaczenie optymalnej linii wjazdu do garażu – co może być bardzo pomocne w manewrach.
Trzeba jednak pamiętać, że takie dekoracyjne układanie kostki sprawia, że może nam zostać sporo materiału po skończonej pracy. Ozdobne układy często nie wykorzystują pełnego asortymentu kupionej kostki.
Ciekawe wzory z kostki brukowej: płynne przejście barw
Niezależnie – czy planujemy zabawę kolorem, kształtem czy fakturą – pozostaje jeszcze jedna ciekawa kompozycja: pozorny chaos. To polecane rozwiązanie, jeśli chcemy uzyskać efekt „płynnego” przejścia koloru lub faktury. Nie jest to jednak przypadkowe rozrzucenie kostki. Jeśli zdamy się na przypadek, efekt może nie spełnić naszych wymagań.
Aby otrzymać efekt płynnego (oczywiście z dokładnością do wielkości kostki, która w tym wypadku staje się odpowiednikiem komputerowego piksela) przejścia – trzeba do pracy zaprząc matematykę. W ogromnym skrócie (szerzej pod rysunkiem) trzeba odpowiednio dobrać odstępy między kostkami w różnych kolorach oraz tępo ich zmniejszania. Pamiętać należy również, że takie “płynne” przejście dobrze wyglądać będzie dopiero na odpowiednio szerokiej płaszczyźnie. Prezentowany na rysunku pasek szerokości 8 kostek wydaje się bliski szerokości minimalnej.
1. Krawężnik
2. Pas gładkiej kostki Kreta w kolorze latte
3. Pas kostki Kreta w kolorze latte o fakturze postarzanej
1. Rozpoczynamy od układania co szóstej kostki ciemniejszej. To oczywiście kwestia umowna, ale wydaje się, że odstępy większe niż 10 kostek nie mają sensu z punktu widzenia estetyki.
2. Po ułożeniu w ten sposób dwóch rzędów zmniejszamy dystans do 5 kostek…
3. Następnie do 4
4. W zależności od szerokości układanej nawierzchni mogą pojawić się wartości odległości między kostkami, przy których układ zacznie przypominać regularny wzór. W wypadku pasa o szerokości 8 elementów nastąpi to przy odstępie 3 kostek. Aby uniknąć denerwującego powtórzenia stosujemy więc tylko jeden rząd kostki w tym odstępie.
5. Połowa zadania – co druga kostka w innym kolorze.
6. Tu następuje niewielka zmiana zasady – zamiast zmniejszać dystans, zwiększamy liczbę ciemniejszych kostek obok siebie. Zaczynamy od dwóch, rozdzielonych pojedynczą jasną.
7. Po dwóch rzędach ilość zwiększamy do trzech, z tą samą uwagą co w punkcie 4.
8. Następnie do 4…
9. …do 5…
10. …i w końcu do 6.
Kolejne rzędy będą już gładką nawierzchnią układaną z ciemnej kostki.
1. Krawężnik
2. Lekko podwyższony pas kostki o fakturze postarzanej – “zbyt blisko krawędzi podjazdu”.
3. Naprzemienne pola kostki gładkiej i postarzanej – “poza osią podjazdu”
4. Pas kostki gładkiej – “optymalny najazd”
5. Pas środkowy kostki postarzanej